Nadat mijn site www.1ivision.nl was herzien, en voorzien van een geïntegreerd blog leek het me tijd om vaarwel te zeggen aan mijn blogspot blog. Omdat mijn 1ivision blog mijn zakelijke en fotografie kant moet voorzien van een klankbord was ik nog op zoek naar een klankbord voor mijn prive beslommeringen en dingetjes. Daarom is ook mijn andere site: gerryvanroosmalen.nl nu op de schop gegaan. Tevens is deze site voorzien van een blog mogelijkheid. Mijn eerste blogs worden gevuld met mijn reis naar de Faraoer en IJsland die vrijdag 29 juli aanstaande van start gaat.
Vind je het leuk om virtueel mee op reis te gaan, houd dan mijn blog in de gaten op http://www.gerryvanroosmalen.nl/gerrys-bloghoek
De QR Code naar Gerryvanroosmalen.nl
De QR Code naar 1ivision.nl
woensdag 27 juli 2011
dinsdag 5 juli 2011
Tijd van komen en een tijd van gaan
Mijn blog is verhuist naar http://www.1ivision.nl/one-eye-visions-blog
Begin dit jaar ben ik begonnen met het bijhouden van een blog. Hoewel ik in eerste instantie tevreden was met de mogelijkheden van deze blog liep ik ook tegen beperkingen aan. Omdat ik met andere software ook goede ondersteuning kon krijgen van mijn broer Frank heb ik besloten om over te gaan op wordpress. Mijn blog is voortaan geintegreerd in mijn internetsite http://www.1ivision.nl en rechtstreeks te bereiken via http://www.1ivision.nl/one-eye-visions-blog
Voor de gebruikers van google chrome die gebruik willen maken moet er in de browser een officiële Google Chrome plug-in worden geinstalleerd. die vind je hier
Groetjes,
Gerry
Begin dit jaar ben ik begonnen met het bijhouden van een blog. Hoewel ik in eerste instantie tevreden was met de mogelijkheden van deze blog liep ik ook tegen beperkingen aan. Omdat ik met andere software ook goede ondersteuning kon krijgen van mijn broer Frank heb ik besloten om over te gaan op wordpress. Mijn blog is voortaan geintegreerd in mijn internetsite http://www.1ivision.nl en rechtstreeks te bereiken via http://www.1ivision.nl/one-eye-visions-blog
Voor de gebruikers van google chrome die gebruik willen maken moet er in de browser een officiële Google Chrome plug-in worden geinstalleerd. die vind je hier
Groetjes,
Gerry
vrijdag 17 juni 2011
Fotografie en Visagie
Aan het begin van mijn fotografie carrière, gedurende mijn opleiding was mijn eerste doel om reportagefotograaf te worden. Voor het behalen van je vakdiploma was het verplicht minimaal twee specialisaties met succes te doorlopen. Naast reportage werd dat voor mij portretfotografie. Ik had toen eigenlijk nog geen idee hoe leuk dat dit eigenlijk zou zijn. In de loop der jaren mocht ik al vele portretten schieten en zo ook veel mensen leren kennen. Wat voor mij altijd voorop staat is dat de "klant" met een tevreden gevoel en mooie foto's weer huiswaarts keert. Dit ging tot nu toe altijd goed, en wordt vanaf nu alleen nog maar beter.
Wat is er dan veranderd?
Een paar weken geleden leerde ik Monica kennen. Monica is visagiste, en onlangs had ik samen met haar en twee meisjes, Sophy en Rifka een testshoot. Gewoon even aftasten wat we aan elkaar hebben en of en hoe we een samenwerking konden aan gaan.
Hieronder staan een paar foto's inclusief enkele bewerkingen die we maakte tijdens deze shoot.
Vanaf nu kunt u bij One Eye Vision dus ook een shoot inclusief visagiste boeken. Laat je mooi opmaken, en voel jezelf even helemaal model.
Meer informatie daarover staat op mijn site OneEyeVision.
Graag tot ziens in de studio!
Wat is er dan veranderd?
Een paar weken geleden leerde ik Monica kennen. Monica is visagiste, en onlangs had ik samen met haar en twee meisjes, Sophy en Rifka een testshoot. Gewoon even aftasten wat we aan elkaar hebben en of en hoe we een samenwerking konden aan gaan.
Hieronder staan een paar foto's inclusief enkele bewerkingen die we maakte tijdens deze shoot.
Sophy
Rifka
Enkele bewerkingen
Visagie: Monica Asveld
Vanaf nu kunt u bij One Eye Vision dus ook een shoot inclusief visagiste boeken. Laat je mooi opmaken, en voel jezelf even helemaal model.
Meer informatie daarover staat op mijn site OneEyeVision.
Graag tot ziens in de studio!
dinsdag 14 juni 2011
Klaprozen, korenbloemen en kamille
Zodra onze familiespaarpot weer wat voller begint te worden is er altijd wel weer iemand die voorstelt het gespaarde geld om te zetten in een lang weekendje met zijn allen ergens heen. Zo streken wij het afgelopen Pinksterweekend met de hele familie neer in het Limburgse plaatsje Sint-Joost. We hadden een ruime kampeerboerderij
"Los Elefantos" genaamd, voorzien van eigen zwembad tot onze beschikking.
De avonduren stonden meestal in het teken van lekker eten, spelletjes doen, discussies voeren of gewoon onderuitgezakt op de bank wat lezen. De dagen werden voornamelijk gevuld met wandelen. De eerste dag bracht ons naar het Kranenbroek bos, waar we met behulp van een GPS een speurtocht liepen. (www.geocaching.com) Op die manier kom je ook eens van de gebaande paden en weet je niet van te voren welke route voor je ligt.
In de avonduren kwam ik er achter dat achter de boerderij een korenveld te vinden was met natuurlijk koren, maar ook veel klaprozen, korenbloemen en kamille. Een klein paradijsje dus als je met het fotografievirus besmet bent.
En zo wandel je door een veld van koren en klaprozen. Voorzichtig manoeuvrerend tussen de tere bloemblaadjes die bij het minste zuchtje wind worden weggevoerd, bij iedere aanraking naar beneden dwarrelen
Naast de uitstapjes met de hele familie was er ook tijd om er opuit te trekken puur en alleen voor de fotografie. Tijdens een van die wandelingen stonden we in eens oog in oog met de grote Sabelsprinkhaan. Een beestje wat ik al zeker 30 jaar niet meer had gezien.
Onderweg veel wisselende landschappen.
En dan nog op een lelie blad waar hij natuurlijk ook thuis hoort een groene kikker
Ik heb dit weekend veel leuks kunnen fotograferen, en weet zeker dat ik hier nog eens terug kom en dan natuurlijk weer gewapend met mijn camera.
"Los Elefantos" genaamd, voorzien van eigen zwembad tot onze beschikking.
De avonduren stonden meestal in het teken van lekker eten, spelletjes doen, discussies voeren of gewoon onderuitgezakt op de bank wat lezen. De dagen werden voornamelijk gevuld met wandelen. De eerste dag bracht ons naar het Kranenbroek bos, waar we met behulp van een GPS een speurtocht liepen. (www.geocaching.com) Op die manier kom je ook eens van de gebaande paden en weet je niet van te voren welke route voor je ligt.
Een van de vele vlindersoorten die ik hier tegenkwam
In de avonduren kwam ik er achter dat achter de boerderij een korenveld te vinden was met natuurlijk koren, maar ook veel klaprozen, korenbloemen en kamille. Een klein paradijsje dus als je met het fotografievirus besmet bent.
En zo wandel je door een veld van koren en klaprozen. Voorzichtig manoeuvrerend tussen de tere bloemblaadjes die bij het minste zuchtje wind worden weggevoerd, bij iedere aanraking naar beneden dwarrelen
Naast de uitstapjes met de hele familie was er ook tijd om er opuit te trekken puur en alleen voor de fotografie. Tijdens een van die wandelingen stonden we in eens oog in oog met de grote Sabelsprinkhaan. Een beestje wat ik al zeker 30 jaar niet meer had gezien.
In grote getalen was ook de processierups present
Onderweg veel wisselende landschappen.
En dan nog op een lelie blad waar hij natuurlijk ook thuis hoort een groene kikker
Ik heb dit weekend veel leuks kunnen fotograferen, en weet zeker dat ik hier nog eens terug kom en dan natuurlijk weer gewapend met mijn camera.
donderdag 9 juni 2011
De Sallandse Heuvelrug
Het weekend van Hemelvaart leek ons een leuke gelegenheid om het natuurkampeerterreinen Twilhaar van Staatsbosbeheer te bezoeken. Vanwege de te verwachtte drukte in dit weekend vertrokken wij woensdagavond.
Op donderdagmorgen konden we zo al vroeg op pad. Niet heel vroeg natuurlijk, want het blijft natuurlijk een beetje vakantie. We besloten gebruik te maken van een van de verassingsroutes middels ons gps en het fenomeen "geocaching". (www.geocaching.com). We hadden dus enkel een start coördinaat, en moesten aan de hand van opdrachten en rekensommetjes de route zien te vinden die ons uiteindelijk zou brengen naar een verborgen schat. Een leuke manier van wandelen, want je komt ook wel eens op plaatsjes buiten de gebaande paden. Onderweg hielden we natuurlijk regelmatig pauzes. Voor mij voornamelijk om wat te fotograferen.
Later die avond, weer "thuis" op de camping hoorde we harde muziek. Nu is dat op iedere camping nog redelijk normaal, maar op die van Staatsbosbeheer eigenlijk niet. Een korte speurtocht op internet (handig zo'n smartphone) leerde ons dat die avond het muziekfestijn Dauwpop van start ging. Als we dat tevoren hadden geweten hadden we waarschijnlijk kaartjes gekocht. Maar goed, om 22:00 was het festijn afgelopen en keerde de rust terug over de camping.
Op de vrijdag wederom een geocache gedaan. Dit keer leidde de route ons ten zuiden van de N35 door een prachtig bos. Doordat het meeste bos in Nederland is aangelegd is de variatie vaak wat groter dan je zou verwachten. Hiermee bedoel ik dat je verschillende typen bos op relatief kleine perceeltjes aantreft. Dan weer een stukje loofbomen, dan weer naaldbomen en soms hele stukken weggekapt of stukken heide. Bij veel stukken bos viel de mooie ondergroei op. Mooi fris gras en of struiken.
Tijdens onze avondwandeling hoorde we in de verte wederom muziek. Nog een festival? Even wachten, goed luisteren wat werd er gezongen… "You're in the army now, Wohoho you're in the army now… Status Quo op hemelsbreed slechts een paar kilometer bij ons vandaan. "And here we are and here we are and here we go, all aboard and we're hittin'the road here we goho, rockin'all over the world!"
En natuurlijk hadden we weer geen kaartjes.
En zo hebben we tot en met maandagmiddag kunnen genieten van natuur, muziek, rust en één (of meerdere) Koekoek(en) die in de ochtend om klokslag 4:25 aan iedereen op de camping wilde laten weten waarom hij/zij behoren tot de soort genaamd Koekoek.
Op maandag werden wij verrast door een enorme stortbui die in tijd van een paar minuten de wandelpaden wist te veranderen in een kolkende massa water. Het leidde ons ook tot het besef dat onze regenkleding niet meer 100% waterdicht was. Dit tezamen met hevig onweer en bliksem deed ons besluiten deze laatste wandeling na 3 kilometer af te breken.
Wat ons betreft komen we hier zeker in de toekomst in een ander seizoen nog eens terug.
Op donderdagmorgen konden we zo al vroeg op pad. Niet heel vroeg natuurlijk, want het blijft natuurlijk een beetje vakantie. We besloten gebruik te maken van een van de verassingsroutes middels ons gps en het fenomeen "geocaching". (www.geocaching.com). We hadden dus enkel een start coördinaat, en moesten aan de hand van opdrachten en rekensommetjes de route zien te vinden die ons uiteindelijk zou brengen naar een verborgen schat. Een leuke manier van wandelen, want je komt ook wel eens op plaatsjes buiten de gebaande paden. Onderweg hielden we natuurlijk regelmatig pauzes. Voor mij voornamelijk om wat te fotograferen.
Even mijn nieuwe flitser uitproberen
Later die avond, weer "thuis" op de camping hoorde we harde muziek. Nu is dat op iedere camping nog redelijk normaal, maar op die van Staatsbosbeheer eigenlijk niet. Een korte speurtocht op internet (handig zo'n smartphone) leerde ons dat die avond het muziekfestijn Dauwpop van start ging. Als we dat tevoren hadden geweten hadden we waarschijnlijk kaartjes gekocht. Maar goed, om 22:00 was het festijn afgelopen en keerde de rust terug over de camping.
Op de vrijdag wederom een geocache gedaan. Dit keer leidde de route ons ten zuiden van de N35 door een prachtig bos. Doordat het meeste bos in Nederland is aangelegd is de variatie vaak wat groter dan je zou verwachten. Hiermee bedoel ik dat je verschillende typen bos op relatief kleine perceeltjes aantreft. Dan weer een stukje loofbomen, dan weer naaldbomen en soms hele stukken weggekapt of stukken heide. Bij veel stukken bos viel de mooie ondergroei op. Mooi fris gras en of struiken.
Tijdens onze avondwandeling hoorde we in de verte wederom muziek. Nog een festival? Even wachten, goed luisteren wat werd er gezongen… "You're in the army now, Wohoho you're in the army now… Status Quo op hemelsbreed slechts een paar kilometer bij ons vandaan. "And here we are and here we are and here we go, all aboard and we're hittin'the road here we goho, rockin'all over the world!"
En natuurlijk hadden we weer geen kaartjes.
Af en toe was er ook tijd om op fotografisch gebied nog wat te experimenteren.
Het erotische leven van een waterjuffer vast te leggen
Kijken hoe je een klaproos leuk in beeld kunt brengen
Of om met macro te spelen
Je te laten verassen doordat je plotseling oog in oog staat (ligt) met een Hazelworm
Of net als je denkt dat je ze niet meer gaat zien je plots kijkt in de reebruine ogen van een
En zo hebben we tot en met maandagmiddag kunnen genieten van natuur, muziek, rust en één (of meerdere) Koekoek(en) die in de ochtend om klokslag 4:25 aan iedereen op de camping wilde laten weten waarom hij/zij behoren tot de soort genaamd Koekoek.
Op maandag werden wij verrast door een enorme stortbui die in tijd van een paar minuten de wandelpaden wist te veranderen in een kolkende massa water. Het leidde ons ook tot het besef dat onze regenkleding niet meer 100% waterdicht was. Dit tezamen met hevig onweer en bliksem deed ons besluiten deze laatste wandeling na 3 kilometer af te breken.
Wat ons betreft komen we hier zeker in de toekomst in een ander seizoen nog eens terug.
donderdag 26 mei 2011
Het huwelijk van Mark en Marieke
11 Maart, de dag die Mark en Marieke hadden uitgekozen als hun trouwdag was een koude maar zonnige dag. Ik mocht in de aanwezigheid als fotograaf van dichtbij getuigen zijn van hun huwelijk. Ondanks de spanningen die zo'n dag toch met zich meebrengt waren zowel Mark als Marieke tijdens de fotoshoot heerlijk ontspannen. De meeste foto's ontstonden spontaan en slechts af en toe hoefde ik aan te geven wat ik van het bruidspaar verwachtte. Hoe ze moesten gaan staan, waar ze moesten staan, hoe ze moesten kijken etcetera.
Vlak voor Moederdag was hun album klaar en kwam het versgetrouwde stel het album ophalen en natuurlijk ook even inkijken. Hoewel je natuurlijk weet dat het boek dat voor je ligt tip top in orde is blijk ik het toch altijd een spannend moment vinden als het bruidspaar het boek gaat doorbladeren. Door de reacties van Mark en Marieke tijdens het doorbladeren van het album vielen mijn spanningen al snel weer weg. Uiterst tevreden keerde ze huiswaarts met hun album.
Toen ik afgelopen maandag thuis kwam van een weekendje weg lag er een leuk bedankt kaartje met lieve woorden van Mark en Marieke in de bus.
Het besef dat je mensen hebt kunnen raken met je fotografie - gelukkig hebt kunnen maken met het "product" dat jij hebt gemaakt- is voor een fotograaf toch eigenlijk hetgeen waar het allemaal om draait.
Vlak voor Moederdag was hun album klaar en kwam het versgetrouwde stel het album ophalen en natuurlijk ook even inkijken. Hoewel je natuurlijk weet dat het boek dat voor je ligt tip top in orde is blijk ik het toch altijd een spannend moment vinden als het bruidspaar het boek gaat doorbladeren. Door de reacties van Mark en Marieke tijdens het doorbladeren van het album vielen mijn spanningen al snel weer weg. Uiterst tevreden keerde ze huiswaarts met hun album.
Toen ik afgelopen maandag thuis kwam van een weekendje weg lag er een leuk bedankt kaartje met lieve woorden van Mark en Marieke in de bus.
Het besef dat je mensen hebt kunnen raken met je fotografie - gelukkig hebt kunnen maken met het "product" dat jij hebt gemaakt- is voor een fotograaf toch eigenlijk hetgeen waar het allemaal om draait.
Abonneren op:
Posts (Atom)